Krzysztof Biedrzycki – dr hab., profesor nadzwyczajny w Katedrze Krytyki Współczesnej na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, prof. nadzwyczajny w Instytucie Badań Edukacyjnych w Warszawie. Krytyk literacki i filmowy. Zajmuje się głównie współczesną poezją polską, jakkolwiek jego zainteresowania są szersze i obejmują teorię oraz praktykę interpretacyjną literatury i filmu różnych epok. Autor książek Świat poezji Stanisława Barańczaka (1995), Małgorzata Musierowicz i Borejkowie (1999), Wariacje metafizyczne (2007), Poezja i pamięć (2008) oraz współautor dwóch serii podręczników do języka polskiego dla liceum. Jest badaczem edukacji, teoretykiem procesu dydaktycznego i twórcą narzędzi dydaktycznych do nauczania języka polskiego w szkole. Wykładał na uczelniach zagranicznych: visiting professor na uniwersytetach amerykańskich: University of Rochester (1996) i Central Connecticut State University (2001), lektor języka polskiego na Université de Borgogne we Francji (1997-1999). Członek redakcji czasopism „NaGłos” (1990 – 1997), „Edukacja” (2010 – 2018), „Polonistyka. Innowacje” (od 2016).
Jacek Błach – absolwent Wydziału Polonistyki UJ. Był sekretarzem profesora Henryka Markiewicza, opracował jego tom Pism ostatnich (2020). Pracował także przy tomie Czesław Miłosz. Bibliografia druków zwartych (2009). Zajmuje się redakcją i korektą w Wydawnictwie Literackim, prowadzi lektorat języka polskiego jako obcego w Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego. Publikował między innymi w „Dekadzie Literackiej” i miesięczniku „Znak”.
Tomasz Cieślak-Sokołowski – literaturoznawca; adiunkt w Katedrze Krytyki Współczesnej WP UJ. Członek redakcji czasopisma „Nowa Dekada Krakowska” oraz redaktor prowadzący serwis krytyczny „Nowa Dekada” (nowadekada-online.pl). Po godzinach prezes Krakowskiej Fundacji Literatury. Autor książek „Mój wszechświat uczyniony”. O poezji Janusza Szubera (2004) oraz Moment lingwistyczny. O wczesnym pisarstwie Ryszarda Krynickiego i Stanisława Barańczaka (2012). Wraz z Kacprem Bartczakiem przetłumaczył Modernizm XXI wieku. „Nowe” poetyki Marjorie Perloff (2014). Ufa, że literaturę najnowszą warto widzieć wobec długiego wieku dwudziestego – dlatego zajmuje się historią wczesnego i późnego modernizmu, ze szczególnym naciskiem na inwencyjne, awangardowe poetyki. Obecnie realizuje projekt badawczy NCN Innowacyjne poetyki na przełomie XX i XXI wieku (2015/17/B/HS2/01501).
Małgorzata Ćwikła – adiunkt w Instytucie Kultury UJ. Ukończyła studia magisterskie na kierunku filologia polska (Uniwersytet Wrocławski), a w roku 2014 z wyróżnieniem obroniła pracę doktorską w dziedzinie nauk humanistycznych, dyscyplinie nauk o zarządzaniu (Uniwersytet Jagielloński). Jej zainteresowania badawcze dotyczą zarządzania projektami w obszarze kultury, przyszłości pracy w organizacjach i zawodach związanych z twórczością, nowatorskich rozwiązań metodologicznych w naukach o zarządzaniu oraz posthumanizmu w zarządzaniu. Pracowała w instytucjach kultury w Polsce (m. in. Teatr Łaźnia Nowa w Krakowie, Teatr Dramatyczny w Warszawie), w Niemczech (m.in. Hebbel am Ufer w Berlinie, Kampnagel w Hamburgu). Ukończyła staż w Ambasadzie Rzeczypospolitej Polskiej w Sarajewie. Regularnie publikuje, a także tłumaczy z języka niemieckiego teksty związane z teatrem (m. in. dwutygodnik.com, Didaskalia) oraz zarządzaniem kulturą. Stypendystka Robert Bosch Stiftung (2008-2009), Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2020), rządu francuskiego (2020). Redaktor naczelna pisma naukowego „Zarządzanie w Kulturze”.
Iwona Haberny – właścicielka agencji „Oko”, specjalizującej się w organizacji i promocji wydarzeń kulturalnych, prezes fundacji „Bookowy Dom”, poszukującej niestandardowych sposobów promocji czytelnictwa, laureatka konkursu „Książka Roku IBBY” w kategorii „upowszechnianie czytelnictwa”, organizatorka wielokrotnie nagradzanego Międzynarodowego Festiwalu Literatury Dziecięcej „Rabka Festival”. Prowadziła radiowe audycje literackie i pracowała w wydawnictwach (jako szefowa promocji w Znaku i Wydawnictwie Literackim). Organizowała miedzy innymi: cztery pierwsze edycje „Dni Tischnerowskich”, „Uniwersytet Latający Znaku”, osiem edycji „Festiwalu Literackiego Wielkie Nocne Czytanie”, związanego z wręczeniem Nagrody Kościelskich oraz „Krakowskie Spotkania Poetów 2013” (Krakow Poetry Symposium).
Łucja Iwanczewska – adiunkt w Katedrze Performatyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Doktor nauk humanistycznych. Absolwentka teatrologii Uniwersytetu Jagiellońskiego i podyplomowych studiów z zakresu Gender w Instytucie Sztuk Audiowizualnych UJ. Autorka książek monograficznych: Muszę się odrodzić. Inne spotkania z dramatami Stanisława Ignacego Witkiewicza oraz Samoprezentacje. Sade i Witkacy. Zajmuje zagadnieniami performatywności zjawisk kultury współczesnej, ze szczególnym uwzględnieniem sztuk performatywnych. Publikowała w „Dialogu”, „Didaskaliach”, „Performerze”, „Polish Theatre Journal”, „Nowej Dekadzie Krakowskiej”, „Kontekstach”, „Tekstach Drugich”, „Porównaniach”, w wielu pracach zbiorowych polskich i zagranicznych. Aktualnie przygotowała monografię Niedokończone emancypacje. Krótkie trwanie performansów kulturowych w Polsce lat 90.
Andrzej Juszczyk – dr hab., adiunkt na Wydziale Polonistyki UJ, kierownik Ośrodka Dokumentacji i Badania Twórczości Josepha Conrada. Interesuje się teorią literatury, utopistyką w literaturze i kulturą popularną.
Agnieszka Kanior – pracuje w Zakładzie Zarządzania Kulturą, w Instytucie Kultury Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. W 2019 roku obroniła pracę doktorską w dziedzinie nauk humanistycznych, w dyscyplinie nauk o zarządzaniu, za którą otrzymała wyróżnienie w konkursie Nagrody Miasta Krakowa oraz XVII edycji konkursu im. Prof. Michała Kuleszy na najlepsze rozprawy doktorskie i prace magisterskie poświęcone tematyce samorządowej. Interesuje się zagadnieniami związanymi z zarządzaniem kulturą i dziedzictwem kulturowy, dostępnością instytucji kultury, turystyką kulturową (w szczególności literacką i poprzemysłową). Przewodnicząca komitetu organizacyjnego konferencji: Badania publiczności w instytucjach kultury (2019) oraz Badania w sektorze kultury. Przyszłość i zmiana (2020). Współpracuje z Krakowskim Biurem Festiwalowym przy realizacji programu Kraków – Miasto Literatury UNESCO tworząc cykl spacerów literackich po Krakowie. Prezeska stowarzyszenia Instytut Badań Organizacji Kultury – IBOK.
Michał Koza – od 2020 roku adiunkt w Katedrze Krytyki Współczesnej. Wcześniej pracował m.in. w dziale literackim Krakowskiego Biura Festiwalowego, w zespole Krakowa Miasta Literatury UNESCO. Stypendysta Fundacji Fulbrighta oraz Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, zdobywca Stypendium Twórczego Miasta Krakowa. Członek stowarzyszenia Alumni. Interesuje się antropologią i filozofią literatury (zwłaszcza nurtami krytycznymi), polską literaturą najnowszą (szczególnie poezją) i współczesnym życiem literackim. Prowadzi badania nad etyką literatury i posthumanizmem. Pisze teksty krytyczne, wiersze, programuje. Publikacje dostępne tutaj.
Dorota Kozicka – profesor nadzwyczajny w Katedrze Krytyki Współczesnej Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, historyczka i krytyczka literacka, autorka książek: „Wędrowcy światów prawdziwych”. Dwudziestowieczne relacje z podróży (2003) oraz Krytyczne (nie)porządki: studia o współczesnej krytyce literackiej w Polsce (2012). A także Antologii dwudziestowiecznego pamfletu polskiego (2010). Jest kierownikiem kierunku Krytyka Literacka, prowadzi Pracownię Pytań Krytycznych, współredaguje serię wydawniczą „Krytyka literacka XX i XXI wieku” . Krytyka literacka pasjonuje ją zarówno jako szeroko pojęta aktywność w polu literatury, jak i jako przedmiot badań.
Wiktoria Kozioł – absolwentka psychologii i historii sztuki (Indywidualne Studia Humanistyczne UJ), doktorantka Wydziału Historycznego UJ. Historyczka i krytyczka sztuki, stale współpracuje z „Magazynem Szum”. Publikowała w „Artium Questiones”, „Miejscu”, „Magazynie Sztuki”, „Obiegu”. Aktualnie kończy prace nad pracą doktorską o sztuce krytycznej na tle przemian społecznych i politycznych po 1989 roku. Interesuje się sztuką zaangażowaną, psychologią twórczości, stosunkiem do materialnego dziedzictwa i materialności w sztuce w Polsce i w Niemczech po 1945 roku. Wykonawczyni grantu (MISTRZ 2015 Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej, kier. Wojciech Bałus) From the Material to the Immaterial Medium. Changes in Art in the Second Half of the 20th century and the Discourse of Art History oraz stypendystka Interdyscyplinarnych Studiów Doktoranckich na Wydziale Historycznym UJ.
Magdalena Kozyra – doktorantka kulturoznawstwa na Wydziale Polonistyki UJ oraz wykładowczyni na kierunku Game Design Wyższej Szkoły Europejskiej w Krakowie. Obecnie zatrudniona w projekcie „Polskie gry wideo? Kultury grania i branża gier w kontekście narodowym” (NCN OPUS 19), a także członkini redakcji czasopisma „Replay. The Polish Journal of Game Studies”. Interesuje się współczesną kulturą popularną. Przygotowuje rozprawę doktorską na temat doświadczenia porażki w grach cyfrowych i kulturach graczy.
Paulina Małochleb – literaturoznawczyni, krytyczka literacka. Laureatka Nagrody Prezesa Rady Ministrów i Stypendium Młoda Polska. Nominuje do Paszportów „Polityki”, prowadzi blog ksiazkinaostro.pl.
Anna Marchewka – literaturoznawczyni, krytyczka literacka. Publikowała na łamach m.in. „Lampy”, „Znaku”, „Tygodnika Powszechnego”, „Zadry”, „Chimery”, „Dwutygodnika”. W miesięczniku „Znak” opiekuje się rubryką „Stacja: literatura”. Współprowadziła programy literackie w TVP Kultura i Radiu Kraków. Autorka książki Ślady nieobecności. Poszukiwanie Ireny Szelburg. Współtworzy Pracownię Pytań Krytycznych i prowadzi zajęcia przy Katedrze Krytyki Współczesnej UJ.
Anna Nacher – dr hab., adiunkt w Instytucie Sztuk Audiowizualnych Uniwersytetu Jagiellońskiego (Katedra Mediów Audiowizualnych), zastępca redaktora naczelnego „Przeglądu Kulturoznawczego”, członkini Electronic Literature Organization (od 2013), European Network for Cinema and Media Studies (od 2015), European Society for Literature, Arts and Science (od 2017). Interesuje się teorią mediów w perspektywie kulturoznawczej, badaniami nad dźwiękiem, sztuką mediów, e-literaturą, grami wideo w strategiach artystycznych. W semestrze jesiennym 2019/2020 Fulbright Scholar-in-Residence na Winona State University (USA), gdzie prowadzi zajęcia na kierunku Creative Digital Media.
Anna Pekaniec – adiunkt w Katedrze Krytyki Współczesnej Wydziału Polonistyki UJ. Absolwentka studiów doktoranckich na Wydziale Polonistyki UJ i podyplomowych studiów wiedza o kulturze i filozofia na Wydziale Filozoficznym UJ. Historyczka literatury, nie stroniąca również od krytyki literackiej. Członkini i jurorka Krakowskiego Komitetu Okręgowego Olimpiady Literatury i Języka Polskiego. Była sekretarz „Nowej Dekady Krakowskiej” (od 2013 r. do 2020, obecnie współpracuje z redakcją). Od roku 2014 współpracuje z Ośrodkiem Badań Literatury Dziecięcej i Młodzieżowej, od 2016 roku jest członkinią redakcji pisma „Czy/tam/czy/tu. Literatura dziecięca i jej konteksty” i wiceprezeską Krakowskiej Fundacji Literatury. Autorka dwóch monografii: Czy w tej autobiografii jest kobieta? Kobieca literatura dokumentu osobistego od początku XIX wieku do wybuchu II wojny światowej (Księgarnia Akademicka, 2013); Autobiografki. Szkice o literaturze dokumentu osobistego kobiet, (Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2020).
Robert Piaskowski – manager i animator, pedagog, promotor kultury. Studiował polonistykę, socjologię, nauki społeczne, a także dyplomację kulturalną na Uniwersytetach: Jagiellońskim, University of Provence Aix-Marseille i w Collegium Civitas w Warszawie. Doświadczenie zawodowe zdobywał w różnorodnych sektorach kultury, początkowo w sektorze organizacji pozarządowych, od 2004 r. związany z Krakowskim Biurem Festiwalowym, w którym do 2019 pełnił funkcję dyrektora ds. programowych. Odpowiadał za politykę programową ważnych krakowskich festiwali muzycznych: Misteria Paschalia, Opera Rara, Sacrum Profanum, Wianki – Święto Muzyki, Sylwester w Krakowie, cykl ICE Classic. Jest dyrektorem artystycznym Festiwalu Muzyki Filmowej w Krakowie, jednego z najwyżej cenionych w świecie wydarzeń tej branży. Prowadził proces ubiegania się Krakowa o tytuł Miasta Kreatywnego UNESCO w dziedzinie Literatury i nadzoruje jego realizację. Od 2019 r. pełni funkcję Pełnomocnika Prezydenta Krakowa ds. Kultury.
Konrad Sierzputowski – kulturoznawca, muzykoznawca oraz historyk filmu animowanego. Doktorant w Katedrze Antropologii Literatury i Badań Kulturowych Wydziału Polonistyki UJ oraz współpracownik Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi. Stypendysta programu Fulbright Junior Research Award na Columbia University Department of Music w Nowym Jorku. Autor książki Słuchając hologramu. Cielesność wirtualnych zespołów animowanych (IKP, 2018). Swoje teksty publikował także w „Kulturze Popularnej” i „Przeglądzie Kulturoznawczym”. Pomysłodawca cyklu ogólnopolskich konferencji poświęconych badaniom muzyki popularnej „MUTE”. Prowadzi badania nad somatoestetyką wydarzeń muzycznych oraz amerykańską i japońską animacją telewizyjną.
Olga Szmidt – adiunktka w Katedrze Krytyki Współczesnej WP UJ, krytyczka literacka i telewizyjna. Zajmuje się problemem podmiotowości w nowoczesności, teorią literatury, literaturą światową oraz kulturą popularną. Opublikowała dwie monografie naukowe: Korespondent Witkacy (Universitas, 2014), za którą otrzymała nagrodę I stopnia im. J.J. Lipskiego, oraz Autentyczność: stan krytyczny. Problem autentyczności w kulturze XXI wieku, (Universitas, 2019) wyróżnioną w VII konkursie im. Inki Brodzkiej-Wald. Ponadto wydała tom krytyczny Odkrywanie Ameryki. Wybór tekstów krytycznych z lat 2010-2017 (WUJ, 2018), biografię Kownacka. Ta od Plastusia (Czarne 2016) oraz autorski notes Finlandia. Książka do pisania (Austeria 2017). Współredagowała tom Face in Trouble. From Physionomics to Facebook (Peter Lang 2017), Kilkukrotna stypendystka MNiSW za wybitne osiągnięcia naukowe oraz laureatka stypendium twórczego MKiDN w dziedzinie literatury. Współzałożycielka i redaktor naczelna portalu Popmoderna. Publikacje dostępne tutaj.
Monika Świerkosz – adiunkt na Wydziale Polonistyki UJ. Interesuje się teorią krytyczną, filozofią feministyczną, zwłaszcza w zakresie problematyki ciała, przestrzeni i materialności. Zajmuje się również zagadnieniami związanymi z kobiecym pisaniem w perspektywie poetologicznej i historycznej. Współtworzy Pracownię Pytań Krytycznych na Wydziale Polonistyki UJ, współredaguje pismo „Wielogłos”. Publikowała m.in. w „Tekstach Drugich”, „Ruchu Literackim”, „Pamiętniku Literackim”, „Wielogłosie”, „Didaskaliach”, „FA-arcie”, „Opcjach”, „Zadrze” i w „Znaku”. Jest autorką książek: W przestrzeniach tradycji. Proza Izabeli Filipiak i Olgi Tokarczuk w sporach o literaturę, kanon i feminizm (Warszawa 2014) oraz Arachne i Atena. Literatura, polityka i kobiecy klasycyzm (Kraków 2017). Zredagowała tomy Sporne postaci polskiej krytyki feministycznej po 1989 roku (Gdańsk 2016) oraz Rozczytywanie Dąbrowskiej (Kraków 2018, we współpracy z D. Kozicką). Mieszka w Nowej Hucie.
Anna Taszycka – filmoznawczyni, doktor nauk humanistycznych. Adiunkt w Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego. Jako wykładowczyni ma na swoim koncie także współpracę m.in. z Instytutem Sztuk Audiowizualnych oraz Wydziałem Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, Gender Studies w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk, Instytutem Sztuki Polskiej Akademii Nauk, Gender Studies ISNS Uniwersytetu Warszawskiego oraz krakowską Akademią Sztuk Pięknych. Koordynatorka projektu Akademia Polskiego Filmu w Krakowie i Tychach. Współautorka haseł w Encyklopedii kina i Encyklopedii gender. W ostatnim czasie autorka tekstów w tomach (Nie)widzialne kobiety kina (2018) oraz Nowa kinofilia: przestrzenie i afekty (2018).
Katarzyna Trzeciak – krytyczka i badaczka literatury, doktor literaturoznawstwa. Asystentka w Katedrze Krytyki Współczesnej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zajmuje się nowoczesnymi i ponowoczesnymi estetykami, związkami literatury i sztuk przestrzennych, teoriami krytycznymi XX i XXI wieku oraz materialistycznie zorientowanymi badaniami sztuki i kultury. Autorka m.in. monografii „Posągi i utopie. Rzeźba jako metafora nowoczesnej formy artystycznej, podmiotowości i politycznej wspólnoty” (Universitas, 2018) oraz tekstów poświęconych relacjom rzeźby i literatury. Laureatka konkursu NCN PRELUDIUM, stypendystka MNiSW za wybitne osiągnięcia naukowe. Obecnie wykonawczyni w projektach „Konstelacje krytyczne. Strategie krytyki literackiej” (NPRH) i „Miasto Idealne – pierwsze lata Nowej Huty na fotografiach Wiktora Pentala i Henryka Makarewicza” (MKiDN). Współredaktorka podcastu krytycznoliterackiego „Book’s not dead”. Współpracuje z „Tygodnikiem Powszechnym” i miesięcznikiem „Nowe Książki”.
Maciej Urbanowski – historyk literatury polskiej, krytyk literacki, edytor, zajmuje się literaturą polską XX i XXI wieku, zwłaszcza krytyką literacką. Od 1999 pracuje Katedrze Krytyki Współczesnej na Wydziale Polonistyki UJ. Opublikował dziewięć książek: Nacjonalistyczna krytyka literacka. Próba opisu i rekonstrukcji nurtu w II RP (1997), Oczyszczenie. Szkice o literaturze polskiej XX wieku (2002), Człowiek z głębszego podziemia. Życie i twórczość Jana Emila Skiwskiego (2003), Dezerterzy i żołnierze. Szkice o literaturze polskiej 1991-2006 (2007), Prawą stroną literatury polskiej. Szkice i portrety (2007, 2 wyd. poszerzone 2015), Szczęście pod wulkanem. O Andrzeju Bobkowskim (2013), Od Brzozowskiego do Herberta. Studia o ideach literatury polskiej XX wieku (2013), Romans z Polską. O literaturze współczesnej (2014), Brzozowski. Nowoczesność (2017). Jest również autorem edycji krytycznych Przygotował również do druku antologie Europejskie wizje polskich pisarzy w XX wieku (2011) oraz Jest Bóg, żyje prawda. Inna twarz Stanisława Brzozowskiego (2012), wybory pism krytycznych K. Wyki, St. Piaseckiego, J. E. Skiwskiego, J. Andrzejewskiego, zbiór korespondencji A. Bobkowskiego do J. Turowicza (2013), Listy 1946-1962 J. Giedroycia i Cz. Straszewicza (2018), a także krytyczne wydania powieści S. Brzozowskiego i F. Czarnyszewicza. Od 1995 jest redaktorem krakowskiego dwumiesięcznika „Arcana”. Jest przewodniczącym jury Nagrody Literackiej im. Józefa Mackiewicza oraz Nagrody Literackiej im. Marka Nowakowskiego. Od 2018 jest członkiem Rady Programowej Instytutu Książki. Publikował m.in. w „Arce”, „Dekadzie Literackiej”, „Frondzie”, „Ruchu Literackim”, „Tekstach Drugich”.
Iwona Węgrzyn – dr hab., adiunkt na Wydziale Polonistyki UJ. Interesuje się problematyką związków literatury i historii oraz postrzeganych na tym tle zagadnień zbiorowej świadomości Polaków XIX wieku. Ostatnio opublikowała: W świecie powieści Henryka Rzewuskiego (Kraków 2012) oraz edycję powieści M. Grabowskiego, Stanica hulajpolska. Ukraińskie opowieści (Kraków 2016).
Katarzyna Waligóra – doktorantka w Katedrze Teatru i Dramatu, krytyczka teatralna stale współpracująca z redakcją „Didaskaliów” i portalem TaniecPolska.pl Instytutu Muzyki i Tańca. Jej teksty ukazują się także w „Teatrze” i „Dialogu”. Kuratorka XVIII edycji Festiwalu Prapremier w Bydgoszczy, edukatorka teatralna. Przygotowuje rozprawę doktorską o zjawisku żenujących kobiecych performansów, zajmuje się także badaniem porażek spektakli teatralnych. Autorka książki „Koń nie jest nowy.” O rekwizytach w teatrze.
Mateusz Witkowski – dziennikarz, krytyk, redaktor naczelny i współzałożyciel portalu Popmoderna.pl, stały współpracownik Gazeta.pl, „Dwutygodnika” i „Czasu Kultury”, gdzie prowadzi comiesięczny cykl muzyczny pt. „Odsłuchy”. Dziennikarz Off Radia Kraków (audycja „Duopop”). Autor Facebookowego bloga „Popland” dotyczącego polskiego popu i jego kulturowych uwikłań. Stypendysta Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w roku 2018 i Narodowego Centrum Kultury w roku 2020.